დავწვები
გაყინულ საწოლში... დავხუჭავ თვალებს და გავფრინდები... გავფრინდები ქოლგით და გადმოვხედავ
ციდან ამაზრზენ ხალხს... მე კი ერთადერთი ადამიანი ვიქნები, ვინც ოდესმე ქოლგით ფრენა
შესძლო... ერთადერთი ადამიანი, რომელიც „ხალხს“ არ მიეკუთვნება... ერთადერთი, ვინც
თავისუფალია...
ქვევით,
ხალხს დღის რამდენიმე მონაკვეთი აქვს, რომელსაც თითქმის, ერთნაირად ატარებს...
მე
კი ერთი მონაკვეთი მაქვს ცხოვრების - ღამე , სიზმარი ... დანარჩენი, კი არსებობის
მონაკვეთებია...
